یکی از نقاط قوت تیم استقلال در همه ادوار گذشته این بوده که در خط حمله، بازیکنانی حضور داشتند که هر خط دفاعی را آزار داده و دروازه رقبا را به راحتی باز می‌کردند. اما این بار و در فصل بیست و سوم لیگ برتر شرایط به گونه‌ای رقم خورده که دروازه‌های تیم‌های مقابل استقلال از خطر گل خوردن مصون هستند و این تنها به این خاطر است که تیم استقلال نمی‌تواند آنچنان که باید و شاید از موقعیت گلهای خودش نهایت استفاده را ببرد. جواد نکونام در شرایط فعلی از این موضوع به خوبی اطلاع دارد و افراد نزدیک به تیم عنوان می کنند بیش از پیش برنامه‌ریزی کرده تا تیمش را به لحاظ گلزنی در فرم مطلوب به میدان بفرستد تا فرصت های گلزنی را به راحتی از دست ندهد.
خیلی‌ها به خط دفاعی تیم استقلال امیدوار بودند که در دیدار مقابل ملوان هم دیده شد بازیکنان تیم انزلی چقدر راحت توانستند با یک حرکت در طول و یک پاس در عرض از شکاف بزرگ موجود بین مدافعان استقلال استفاده لازم را ببرند و این تیم را زمین گیر کنند. در صورت تضعیف نقطه قوت استقلال و در نقطه مقابل عدم گلزنی مهاجمانش در خط حمله قطعا این تیم و هواداران میلیونی اش در مسیر رسیدن به قهرمانی شرایط دشواری را پیش رو خواهند شد.
حضور ۱۴ اسم در جمع گلزنان تیم استقلال تا پایان هفته هفدهم لیگ برتر گرچه جالب به نظر می رسد اما اینکه سهم مهاجمان استقلال در این بین تنها ۱۱ گل از مجموع ۲۵ گل زده این تیم است جای نگرانی دارد. مهرداد محمدی ۴ گل، آرمان رمضانی ۳ گل، پیمان بابایی، ارسلان مطهری، گوستاو بلانکو و جلال الدین ماشاریپوف هر کدام یک گل برای استقلال زده اند که میانگین تعداد گل زده هر یک از این ۶ نفر ۱/۸ گل در ۱۷ هفته می شود! این ۱۱ گل حتی نیمی از کل گلهای زده استقلال را هم نیست.
برد تیم پرسپولیس در هفته دوم مقابل تراکتور و تساوی استقلال مقابل ملوان همزمان با از دست دادن چند موقعیت مطلوب درون شش قدم می‌تواند این زنگ هشدار را برای جواد نکونام به صدا درآورده باشد که با بازگشت سپاهان به لیگ برتر و انجام دو بازی عقب افتاده‌اش اوضاع در بالای جدول برای این تیم دشوارتر خواهد شد.
